Generic filters
Tylko w tytułach
Kategorie imprez
Festiwal
Inne
Kabaret
Koncert
Konkurs
Plener
Spektakl
Warsztaty
Wystawa
Szukaj
Close this search box.

Premierowe „Wiszące ogrody”, czyli koncert Katarzyny Groniec

BILETY WYPRZEDANE

Katarzyna Groniec w recitalu „Wiszące ogrody” z piosenkami Paolo Conte, Jacques Brel’a, Bertolta Brecht’a, Kurta Weill’a, Nicka Cave’a, Elvisa Costello. Laureatka głównej nagrody Festiwalu Młodych Talentów w Poznaniu (1988). Debiutowała rolą Anki w musicalu „Metro” w Teatrze Dramatycznym (1991). W 1997 roku na Festiwalu Piosenki Aktorskiej zdobyła Grand Prix i Nagrodę Dziennikarzy, gdzie zaśpiewała „Zdemaskowanie piosenki” Hemara oraz „Amsterdam” Brela. W kwietniu 2008 roku Katarzyna Groniec otrzymała „dyplom mistrzostwa im. Aleksandra Bardiniego” za wybitne osiągnięcia artystyczne w dziedzinie piosenki aktorskiej.  Na rynku płytowym debiutowała albumem zatytułowanym „Mężczyźni” (2000), którego producentem był Grzegorz Ciechowski, odpowiedzialny również za większość tekstów, muzykę i aranżacje. W 2002 roku wydała płytę „Poste restante”, w 2004 r. – dwupłytowy album „Emigrantka”, w kwietniu 2007 roku „Przypadki”, a we wrześniu 2008 roku pierwszą płytę koncertową „Na żywo”. 27 marca 2009 roku w Teatrze Muzycznym Capitol w ramach XXX Przeglądu Piosenki Aktorskiej miała miejsce premiera spektaklu „Listy Julii”, a płyta z piosenkami z tego spektaklu, pod takim samym tytułem miała premierę jesienią 2009 roku. Ostatnią płytą jest „PinCup Princess” z listopada 2011 roku.

Najnowsza z piosenkami z „Wiszących ogrodów” ukaże się na przełomie stycznia i lutego 2014 roku. Piosenki niosące wielki ładunek energetyczny i emocjonalny. Złożona z nich opowieść prowadzi widza słuchacza przez pełne namiętności ludzkie życia, smutno-zabawne, wulgarne, wyzywające, niewinne. Życia dla których wspólnym mianownikiem wciąż pozostaje nadzieja, że gdzieś jest piękno za którym tęsknimy, że w każdym człowieku, niespodziewanie możemy odkryć świetlistość i dobro, którego, zważywszy na okoliczności w jakich poznajemy bohaterów, nie spodziewamy się zobaczyć. W entuzjastycznej nad ekspresji i szaleństwie, w szepcie na granicy słyszalności, w gorzkiej prawdzie, czasem w lekkości bytu, a czasem tylko we wspólnym poszukiwaniu wiszących ogrodów znajdujemy nas samych.

Sprawdź również

Skip to content