W skład jury tegorocznej edycji Festiwalu FUMA wchodzą m.in.:

 

Urszula Dudziak – polska śpiewaczka jazzowa. Od początku jej wybitnej kariery wyjątkowy talent Urszuli Dudziak zyskał uznanie. Indywidualność współczesnej wokalistyki. Niezwykła skala głosu, oryginalna technika wokalna, pionierskie osiągnięcia w zastosowaniach brzmień elektronicznych, zyskały jej sławę artystki oryginalnej i kreatywnej. Podstawę wokalistyki Urszuli Dudziak stanowi instrumentalne traktowanie głosu, wywodzące się z klasycznej i powszechnej w muzyce jazzowej techniki śpiewu „scatem”.W dzieciństwie Dudziak uczyła się grać na fortepianie.

Śpiewać zaczęła – po wysłuchaniu płyt Elli Fitzgerald – w czasach licealnych. Śpiewała przede wszystkim jazzowe standardy i przebojowe „evergreeny”. Nobilitacją dla młodej wokalistki było zaproszenie (w 1958) dowspółpracy z zespołem Krzysztofa Komedy. Już wtedy śpiewała i nagrywała z orkiestrą Edwarda Czernego. Zmianę stylistyki przyniosło nawiązanie w 1964 r. współpracy z Michałem Urbaniakiem. To dzięki tej współpracy, w ciągu kilku lat stała się jedną z najpopularniejszych postaci polskiego jazzu. Już w latach 60. dokonała pierwszych nagrań płytowych z mężem, M. Urbaniakiem. Pod koniec lat 60. zaczęli wyjeżdżać na zagraniczne koncerty. Za namową Urbaniaka w 1971 r. zrezygnowała z konwencjonalnego śpiewu. Swój aparat wykonawczy oparła na elektronicznych przetwornikach głosu. Mimo że natura obdarzyła ją pięciooktawową skalą głosu, śpiewaczka używa różnego rodzaju urządzeń elektronicznych, które zwiększają jeszcze jej możliwości operowania głosem.  Z zespołem M. Urbaniaka wystąpiła wielokrotnie na festiwalu Jazz Jamboree (1969-72). Wówczas dokonała też ważnych w jazzowej dyskografii nagrań płytowych. W roku 1973 zamieszkali w Nowym Jorku, gdzie uczestniczyła przede wszystkim w przedsięwzięciach artystycznych Michała Urbaniaka (śpiewała solo z użyciem aparatury elektronicznej). Od 1981 r. współpracuje z międzynarodową grupą Vocal Summit (gościnnie Bobby McFerrin, Jeanne Lee). Z programem autorskim „Future Talk” przygotowanym we współpracy z Jerzym Kosińskim, koncertowała niemal we wszystkich krajach Europy, obu Ameryk i Azji. Prezentowała również spektakl „The Nature Is Leaving Us” z własną muzyką, która wykorzystana została później w filmie. Wielki comeback polskiej wokalistki miał miejsce w 1985 r., kiedy wystąpiła na festiwalu Jazz Jamboree ’85 wspólnie z Bobbym McFerrinem. Od pewnego czasu stała się doskonała w Mowie Przyszłości występując jako solistka z wykorzystaniem wyrafinowanych technik elektronicznych, które łączą w sobie jej muzyczne dziedzictwo z prawdziwą przygodą w wykorzystywaniu nowych sfer kompozycji i dźwięków. Latem 1987 roku Dudziak występowała wraz ze Stingiem i Orkiestrą Gila Evansa podczas Umbria Jazz Festiwal, który odbył się w Perugii we Włoszech. W 1990 roku otwierała trasę Milesa Davisa po Niemczech wraz z grupą Walk Away.  W 1991 roku pojawiła się obok Nina Simone, Carmen Mc Rae, Randy Crawford, and Dee Dee Bridgewater na specjalnym telewizyjnym koncercie we Włoszech. Jako wymagająca nauczycielka wykładała m. in. w: Academy of Music in Remscheid, Germany, School of Music and Musicology at the University of Goteborg, Sweden, Rhytmic Music Conservatory in Copenhagen, Denmark, Cornish College Of the Arts in Seattle, Washington. W 1994 roku koncertowała wraz ze wspomnianym zespołem Walk Away w Skandynawii, St Petersburgu, Rydze i Tallinie.

Przez trzy lata z rzędu 1994-1996 była zapraszana do udziału w produkcji muzycznej “Bending Toward the Light” w Nowym Jorku w Avery Fisher Hall dołączając do takich sław jak: Dave Brubeck, Clark Terry, Tito Puente, Lionel Hampton, John Fadis, New York Voices. W 1996 roku Urszula napisała muzykę do filmu “Painted boy”, opartego na życiu Jerzego Kosińskiego, który ukazał się w telewizyjnej serii “Mondo Manhattan”. W latach 1996-2000 roku współpracuje z prestiżową Vienna Art Orchestra. Dołączyła do zespołu na tourne w Europie, Azji, Kanadzie. Wokalistka wyprodukowała swój solowy album zatytułowany „Malowany ptak”. Ukazał się też jej album „To i hola” nagrany wspólnie z inną jazzową wokalistką Grażyną Auguścik. Na ostatnim krążku „Live At Jazz Cafe” Jan Smoczyński, w oryginalny sposób, zaaranżował wybrane utwory Fryderyka Chopina. W swoim artystycznym dorobku ma również występy w musicalach oraz udział w nagraniach ścieżek dźwiękowych do filmów fabularnych. Urszula Dudziak często poszerza swój repertuar włączając do niego muzykę ludową i klasyczną. W marcu 2007 roku wzięła udział w koncercie JAZZSINFONICA w ramach 11. Wielkanocnego Festiwalu im. Ludwiga van Beethovena. Koncert został również wydany na płycie. W 1972 roku prestiżowy amerykański magazyn „Down Beat” przyznał albumowi „Newborn Light” maksymalną ocenę pięciu gwiazdek. Natomiast w 1979 roku „Los Angeles Times” mianował Urszulę Dudziak Śpiewaczką Roku. W listopadzie 2009 roku Artystka wzięła udział w koncercie dedykowanym Bogusławowi Schaefferowi „Era Schaeffera” w Muzeum Muzyki Współczesnej w Warszawie. Urszula Dudziak została odznaczona medalem Gloria Artist oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jest również honorową obywatelką Zielonej Góry i Gubina.

Najważniejsze z blisko 50 płyt nagranych przez Urszulę Dudziak:

„Newborn Light” (1972), „Fusion” (1974), „Atma” (1975), „Urszula” (1976) , „Encounter” / z Florą Purim (1976), „Midnight Train” (1977), „Future Talk” (1979), „Sorrow is Not Forever… But Love Is” (1983), „Magic Lady” (1990), „Saturation” / z Walk Away i Nippy Noyą (1995), „Malowany ptak” (1997), „To i Hola” / z Grażyną Auguścik (2000), „The Best of Urszula Dudziak” (2001), „And Life Goes On” (2002), „Painted Bird” (2003), „Parallel Lines” (2005), “Urszula Dudziak Superband Live At Jazz Cafe” (2009)

 

Eugeniusz Banachowicz – polski kompozytor. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Poznaniu. Pierwsze kompozycje napisał już w czasie studiów dla zespołów amatorskich „Akces” i „Inni”, w których również sam występował grając na gitarze basowej. Po ukończeniu studiów podjął pracę w Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Zielonej Górze oraz w zielonogórskiej rozgłośni Polskiego Radia. Współpracuje z Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach i Poznaniu. Oprócz komponowania utworów instrumentalnych pisze również muzykę do filmów, zajmuje się aranżacją, dyryguje, prowadzi radiowe audycje muzyczne. Jest twórcą cyklu audycji telewizyjnych Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, które miały premierę od 1982 do 2004 – przedstawił w nich ponad 600 postaci i zespołów ze świata

polskiej muzyki rozrywkowej, w tym jazzowej.