W cyklu „ABC sztuki” (muzyka, teatr, plastyka, fotografia) organizowanym przez Zielonogórski Ośrodek Kultury ruszyliśmy do szkół z projektem „Wszystko co „laik” powinien wiedzieć o filcowaniu, aby rozpocząć zabawę z wełną czesankową”. Warsztaty wprowadzą uczestników w świat wełny i filcowania techniką na mokro i na sucho na poziomie historycznym, teoretycznym oraz praktycznym. Uczestnicy zapoznają się z technologią przetwarzania wełny – od owcy przez czesankę po przędzę, poznają różne rodzaje wełen i ich zastosowanie, dowiedzą się dlaczego wełna się filcuje i jak to się dzieje. Praktycznie uczestnicy wykonają przedmioty, które mogą posłużyć w późniejszym doskonaleniu . W programie m.in.: filcowanie kulek i ślimaczków/dredów, filcowanie zakładki do książki (wzór rewersem), filcowanie kwiata (broszka). Filcowanie techniką na sucho kulek oraz filcowanie na materiale i styropianie (wfilcowywanie). W warsztatach prowadzonych przez Dominikę Krupę, instruktorkę plastyki z Zielonogórskiego Ośrodka Kultury, wzięły już udział grupy plastyczne działające w Zespole Szkół Katolickich, Gimnazjum nr 2, Szkoła Podstawowa nr14, kolejne szkoły przed nami.
Kilka słów na temat…
Jak już tej wełenki tyle mamy to wypadałoby parę słów o niej opowiedzieć 😉
Jak zapewne każdy wie, bo to wiedza na poziomie średnio rozgarniętego trzylatka – WEŁNE DAJĄ NAM OWIECZKI 🙂
I tu nie mogłam się oprzeć aby nie wkleić tego zdjęcia
Ale czego trzylatek już nie wie….. wełnę pozyskujemy również z:
– owiec – merynos, szewiott, szetland
– wielbłądów – vikunia, kamel
– lam – alpaka
– kóz – moher, kaszmir
– królków – angora
Najwyższej jakości wełnę, bardzo miękką, puszystą, o cienkich włóknach, długości od 4 do 12 cm, otrzymuje się z owiec rasy merynos. Posiada ona jednocześnie największą zdolność do spilśniania( filcowania). Grubszą wełnę uzyskuje się z ras owiec długowełnistych i nizinnych. Długość włókien wełny owiec długowełnistych, dochodzi nawet do 40 cm.
Z najdłuższych włókien wełny żywej, uzyskuje się wysokiej jakości przędze czesankowe, natomiast z pozostałych rodzajów stosowanych jako domieszki do krótszych włókien wełny żywej, uzyskuje się niższej jakości przędze zgrzebne. Z przędz czesankowych wytwarza się wysokiej jakości tkaniny. Z przędz zgrzebnych, bez domieszek wytwarza się sukna. Stosuje się też mieszanki włókien wełnianych z innymi włóknami np. z bawełną, lnem lub jedwabiem. Mieszanki włókien są surowcem do wytwarzania dywanów, wykładzin podłogowych, kołder, koców, poduszek, filców odzieżowych itp. Natomiast z wełny wtórnej, wytwarza się filce techniczne.
Kolejne ciekawe zdjęcie pokazujące w dużym powiększeniu różne rodzaje włókien
Włókno wełniane posiada charakterystyczne cechy (karbikowatość, łuskowatość, lanolina), dzięki którym nadaje się doskonale do wytwarzania wysokiej jakości, wyrobów włókienniczych.
Lanolina jest woskiem zwierzęcym otrzymywanym podczas czyszczenia wełny owczej (tzw. „tłuszczopotem owczym”). Stanowi mieszaninę estrów kwasów tłuszczowych ze sterolami (m.in. z cholesterolem). Ma postać żółtawej, lepkiej masy tworzącej z wodą emulsję. Ponieważ bardzo dobrze wchłania się przez skórę wykorzystuje się ją do produkcji środków kosmetycznych oraz w recepturze aptecznej i przemysłowej produkcji farmaceutycznej jako podłoże do przyrządzania półstałych postaci leku, m.in. maści, kremy itp.
Jak niewdzięczne jest czyszczenie wełny i pozbawianie jej lanoliny wie każdy kto próbował przetworzyć ten surowiec samemu – smród, bród i mozolna praca. Choć jest jeden pozytywny aspekt tej pracy rączki są po tym jak nowonarodzone i żadna maska parafinowa w najlepszym salonie kosmetycznym nie zadziała tak jak wchłaniająca się w dłonie w czasie czyszczenia i płukania wełny lanolina.
[zokgalery „12432”][zokgalery „12378”][zokgalery „12346”]
